Amr qildimki, to‘ng‘ich o‘g‘lim Muhammad Jahongir valiahdimdir; u viloyat hokimi bo‘lib, o‘n ikki ming otliq askar va ularning ulufasini olsin.
Ikkinchi o‘g‘lim–Umarshayx o‘n ming otliq askar va ularning ulufasini olsin. U bir viloyatni olsin.
Uchinchi o‘g‘lim–Mironshoh to‘qqiz ming otliq askarga ulufa olib, bir viloyatni boshqarsin.
To‘rtinchi o‘g‘lim–Shohrux yetti ming otliq askarga ulufa olib, bir viloyatga ega bo‘lsin.
Nabiralar esa har qaysisi, iste’dodiga yarasha, uch mingdan yetti ming otliqqacha ulufa olib, bir viloyatga egalik qilsin.
Va yana menga qavm-qarindoshligi bor kishilarga, o‘z holiga qarab, qobiliyatiga yarasha, birinchi darajali amir martabasidan tortib to yettinchi darajali amir martabasigacha bo‘lgan amirlik va hukmdorlik (mansablari) berilsin. Ularning har biri o‘z martabasiga yarasha ish tutib, haddidan oshmasin. Bunga xilof ravishda ish tutganlar javobgarlikka tortilsin.
Amir Temur va uning avlodlari davrida "Kitoblar uylari" ("Dor ul-kutub") mavjud bo‘lib, ular yilma-yil noyob asarlar bilan to‘ldirib borilgan. Afsuski, XVII - XIX asrlardagi bosqinlar, mustamlakachilik oqibatida bu kitoblar jahonning turli burchaklariga olib ketildi. Hozirda ota-bobolarimizning, ayniqsa temuriylar davrining noyob durdona qo‘lyozmalari dunyoning eng mashhur muzeylarini bezab turibdi. (To‘lqin Hayit "Amir Temur xazinasi")